Dizi Yorumu: Doctor Who | 8. Sezon & 8x04: Listen

Not: Spoiler içerir.

Yukarı da belirttim ama tekrar söyleyeyim, yorumum spoiler içeriyor. Ben çok nadir fragman izleyen biriyim. Nefret ederim, izlemek istediğim dizi ya da filmler hakkında bir şeyler öğrenmekten... Eğer siz de benim gibiyseniz ve daha sekizinci sezonu izlemeye başlamadıysanız buradan devamını okumayın derim. ^^

Doctor Who hakkında bir şeyler söylemek çok zor. İzlemek, o heyecanı yaşamak gerekiyor. Her hafta cumartesi günlerini bekleyeceksin, izlerken anlamadığın yerler olacak, altyazı çıkana kadar sabırsızlıktan öleceksin... Sonra sen anlamadan sezon bitecek ve yenisi için gün sayacaksın. Yazarken yoruldum ama yaşarken tatlı bir telaş şeklinde oluyor bunlar. :D

Sekizinci sezonun daha çok başındayız ama şimdiye kadar izlediğimiz bölümler benim beklentilerimi karşıladı. Zaten yeni bir Doktor geldiğinde aşağı yukarı bir sezon alışma dönemi şeklinde geçiyor. İşleyecekleri konunun temeli atılmaya başlıyor; yol arkadaşı, Doktor'a alışıyor, bizler kabulleniyoruz. O yüzden bu arada doğal olarak adrenalini bol bölümler izleyemiyoruz. Fakat yavaş yavaş artıyor heyecan... Mesela "Listen" harikaydı ama ona en son geleceğim.

Ahh o ilk bölüm... Matt'i görünce "Moffat!" diye çığlık atasım geldi. Ve o kadar çok ağladım ki... 11'i yeniden görmek kesinlikle harikaydı. Arada bizi çıldırtmayacak şeyler de yapıyor sevgili senaristimiz, sağ olsun. :D

Bir an Doktor gerçekten Clara'yı orada bıraktı sandım. Tam "ne oluyoruz" diyorken her şey yoluna girdi. Capaldi'yi Doktor olarak kabul ettiğim yer, Clara gibi bölümün sonuydu. Clara, Doktor'a sarıldığında sanki ben sarılmışım gibi mutlu oldum.

İkinci bölümün güzeli ise kesinlikle Danny Pink'ti. Çok şeker bir bey bence kendisi. Clara ile de çok yakıştırdım. Aralarında çok güzel bir kimya var... Az çok tahmin etmiş olsak da ben Danny'nin geçmişini detaylı olarak öğrenmeyi çok isterim. Askerken ne oldu, neler geldi başına, neden öğretmenliği seçti? Umarım ilerleyen bölümlerde bu sorularıma cevap alırım.

Dalek hikayesi bir tık daha ilerletildi. Daha neler yapabilirler merak ediyorum açıkçası. Sekiz sezondur çok değişik şekillerde karşımıza çıktılar.

Ve son olarak... Doktor'u ve bir masal kahramanını yan yana görmek çok güzeldi. Benim açımdan unutulmayacak bir bölüm oldu. 12 & Clara ikilisini sevmeye başladım.

Sekizinci sezon ile ilgili olan genel yorumumu burada noktalıyorum. Aşağıda dün gece verilen bölümün detaylı yorumunu bulabilirsiniz. :')

8x04: Listen

(Steven Moffat / 13.09.2014)

Listen... Yeni sezonun en karmaşık bölümüydü. Çok beğendim ama anlamadığım birkaç nokta var. Orson Pink kim? Clara ve Danny'nin torunu olduğu konusunda söylentiler var ama ne kadar doğru bilemiyorum. Düşününce mantıklı geliyor fakat Moffat değişik bir şey hazırlamış da olabilir. Ya da, Danny'nin odasındaki şey neydi? Sorular, sorular ve sorular... Nedense cevapları için sezon finalini bekleyecekmişiz gibi geliyor.

Karanlıktan korkanın ya da ağlayan o çocuğun Doktor olabileceği aklımın ucundan bile geçmemişti. Çok yönlü ve iki bin yaşında olduğu gerçeğini çok çabuk unutuyorum sanırım. Şaşırdım ama güzel bir şaşkınlık oldu. Clara'nın, Doktor'un hayatının her anında olmasına pek çok kişi gibi ben de hala alışabilmiş değilim. Belki de bunu hemen tekrar kullanacaklarını düşünmediğim için değişik geldi. 

Her neyse... Bence şimdiye kadar izlediğimiz en güzel 12. Doktor bölümüydü. Daha güzellerinde görüşmek dileğiyle! :')

• Gecelik izleme verilerine göre Listen, 4,8 milyon kişi tarafından izlendi.
• Doctor Who tarihinde ilk kez Listen bölümünde Doktor bir çocuk tarafından canlandırıldı.

Replikler:

* Doktor: Korkmanın nesi varmış ki! Korkmak süper bir güçtür.

* Doktor: Bir teorim var.

Clara: Eminim vardır. Ne teorisi?

Doktor: Bence herkes hayatlarının bir anında aynı kabusu gördü.

* Küçük Danny: Gitti... Yatak örtümü götürmüş.

Doktor: İnsan ırkı... Hiç mutlu olmuyorsunuz değil mi?

* Clara: Ve bir gün bu ambara geri geleceksin ve o gün gerçekten de çok korkacaksın. Ama sorun değil çünkü eğer çok zeki ve çok güçlüysen, korku seni zalim ya da korkak yapmaz. Korku, seni iyi yapar.