Film & Kitap Yorumu: Kağıttan Kentler | John Green

Kitap Adı: Kağıttan Kentler
Özgün Adı: Paper Towns
Yazar: John Green
Tür: Genç Yetişkin, Gizem
Çevirmen: Banu Talu
Yayıncı: Pegasus
Sayfa: 320

Kendini ararken kaybolmanın ve yeni bir başlangıçla hayat ile aşkı keşfetmenin hikâyesi...

Quentin Jacobsen tüm hayatını, maceraperestliğin kitabını yazmış Margo Roth Spiegelman'ı uzaktan severek geçirmiştir. Bu yüzden Margo tıpkı bir ninja gibi giyinmiş halde penceresine tırmanıp zekice planladığı intikam savaşına onu davet edince Quentin, Margo'nun peşine düşer.

Genç kızla sabaha kadar ortalığı karıştırdıktan sonra okula giden Quentin, her zaman bilinmezlerle dolu olan Margo'nun artık tam bir gizeme dönüştüğünü keşfedecektir. Fakat kısa süre sonra ipuçları olduğunu ve bunların kendisi için bırakıldığını fark eder. Birbirinden bağımsızmış gibi görünen ipuçlarının peşinde inatla ilerlemesine rağmen Quentin, Margo'ya ne kadar yaklaşırsa, tanıdığını sandığı kızdan o kadar uzaklaştığını görecektir...

Uyumsuz'u okurken yaptığım hatayı hatırlıyor musunuz? Bu kitapta da tam olarak aynısını yaptım. Ama şimdi kitabı yeni bitirmişim, film hala gösterimde... Siz olsanız kaçırır mıydınız? Bence kaçırmazdınız. :D

İlk önce biraz kitaptan bahsedeyim... Ben sevdim. Hatta şimdiye kadar okuduklarım arasında (Aynı Yıldızın Altında, İlk Aşk) en güzeliydi.

Kağıttan Kentler, esas çocuğumuz Quentin'in ağzından anlatılıyor. Quentin, küçüklüğünden beri komşularının kızı Margo'ya aşık sıradan bir çocuk. Margo ise; tuhaf, gizemli ve oldukça popüler bir kız. Küçükken en iyi arkadaş olan bu ikilinin arası büyüdükçe açılıyor. Sonra bir gece Margo Roth Spiegelman, Quentin Jacobsen'ın penceresinde beliriyor ve bütün işler değişiyor.

Kendisini bir intikam planının içinde bulan Quentin, Margo'yla müthiş bir gece geçiriyor ve ertesi sabah Margo'nun ortadan kaybolduğunu öğreniyor. Kendisine bırakılan ipuçlarını takip eden Quentin'in macerası tam olarak burada başlıyor.

"Terk etmek çok zordur... ta ki terk edene kadar. Ondan sonra dünyadaki en lanet olası kolay şeydir."

Yukarıdaki gibi anlatınca kitap tamamen Margo'yla alakalıymış gibi duruyor ama aslında öyle değil. Margo'dan ziyade, Quentin'in Margo sayesinde kendini bulmasıyla alakalı. Zaten kitabın büyük bir kısmı onu ararken yaşadıklarını, düşüncelerini anlatıyor ki okurken en çok zevk aldığım yerler de o kısımlar... Ben, Radar, Lacey... Araba yolculukları kitabın en güzel yeriydi.

Kağıttan Kentler ismi, Margo'nun her yeri sahte ve her an yıkılabilir görmesinden geliyor. İnsanlar dahil her şeyin, kağıt inceliğinde ve kağıt kırılganlığında olduğunu düşünüyor.

Şimdi gelelim filme... Öyle büyük bir beklentiyle gitmedim ama düşündüğümün çok çok daha altında olacağını da tahmin etmemiştim. Bir şeyler eksikti. Sürekli bir yerde yakalasınlar diye beklememe, pozitif yaklaşmaya çalışmama rağmen olmadı. Sanki kitabın küçücük bir yerini almışlar ve onu da aktaramamışlar gibiydi.

Oyunculuklar, kullanılan mekanlar genel olarak iyiydi. Margo, Quentin ve Radar görünüş olarak aynı kitapta anlatılan gibi olmuştu... Ben ve Lacey ise tam bir fiyaskoydu. Ben, diğerlerinin yanında o kadar olmasa da, Lacey'in yanında çocuk gibi kalıyordu. Ki ikisinin arasında bir şeyler olacağı düşünülürse, biraz daha birbirine yakın oyuncular görmeyi isterdim. Belki de ikili arasındaki ilişkiye filmde çok yer verilmediği için çok fazla önemsemediler.

Beğenmediğim bir başka noktaysa, Margo ve Quentin'in birlikte geçirdikleri gecenin çok kısa sürmesiydi. Yani belki uzatsalar, filmde uzar ve sıkardı ama fazladan bir iki şey daha görsek mutlu olurdum. :D Sonra, kızı o kadar çabuk buldular ki... Kapıdaki kağıt, kağıttan kentlerin gerçek anlamı, harita... Hepsi pat pat karşılarına çıktı. Biraz daha uğraşsalardı keşke.

Her neyse, fazla kötüledim sanırım. :D Beklentiniz olmadan, zaman geçirebilmek için izleyecek bir şeyler aradığınızda açabileceğiniz, tadımlık bir gençlik filmi olmuş. :')

Kitaba 4, filme 2.5 veriyorum. Ve Cara... Sizce de müthiş güzel bir kız değil mi? -,-