Kitap Yorumu: Işık Tanrıçası | P. C. Cast

Kitap Adı: Işık Tanrıçası
Özgün Adı: Goddess of Light
Yazar: P. C. Cast
Seri: Tanrıça Serisi #3 / Goddess Summoning
Tür: Fantastik, Mitoloji, Romantik
Çevirmen: Müge Kocaman Özçelik
Yayıncı: Pegasus
İlk Baskı: 2011
Sayfa: 431

Dekoratör Pamela Gray aşk arayışından vazgeçmek üzeredir. Bencil adamlarla uğraşmaktan bıkıp usanmıştır. Artık tanrı gibi birisine âşık olmak istiyordur. Bu isteğini dillendirirken farkında olmadan çağırdığı Tanrıça Artemis ise onun için çok farklı planlar yapar. 

İkiz kardeşler Apollon ve Artemis, artık kendilerine değer verilmeyen bir dünyaya, Las Vegas Krallığı'na gönderilir. Artemis'in bu dünyada aklına gelebilecek en son şey, bir ölümlünün dileğini yerine getirmektir ama sonunda bu dileği gerçekleştirebilmek için erkek kardeşinin yardımına ihtiyaç duyar. Yalnız bir kadına aşkı yeniden tattırmak için yakışıklı ve çekici Işık Tanrısı'ndan daha iyisi de yoktur. 

Fakat Apollon, topuklu ayakkabılarının üzerinde etrafı ateş gibi yakan bu ölümlü kadın için tam olarak hazır değildir. Pamela bir ölümlü olmasına rağmen bir tanrıça ruhu taşımaktadır fakat hayatın kumardan ibaret olduğu Günah Şehri'nde, tüm korkularından arınıp yeniden âşık olma cesaretini gösterebilecek midir?

Yanlış hatırlamıyorsam P.C. Cast okumaya orta okulda, Gece Evi Serisi'yle başlamıştım. O zamanlar müthiş bir vampir akımı var tabii... Okumak için hepimiz birbirimizle yarışıyoruz. :D Gece boyu kitapları okur, okulda da bütün gün "Eriiiiik, Eriiik... Allah'ım bize de nasip et. Ama aslında Edward daha iyiydi sanki, o da oluuuur." diye dolaşırdık. :D Serinin son iki kitabını okumadım. Şu an için okumayı da düşünmüyorum çünkü gerçekten çok uzadı. Normal bir kitabın yüz sayfasında anlatılan olaylar, o seride dört yüz beş yüz sayfada anlatılıyor. Keşke Cast, tadında bıraksaydı da güzel hatırlasaydık.

Gelelim Tanrıça Serisi'ne... Ben kesinlikle Tanrıça'yı, Gece Evi'nden çok daha fazla seviyor ve başarılı buluyorum. Zeus, Poseidon, Hades, Artemis, Afrodit... İsimlerini ilk duyduğum, mitoloji diye bir şeyin varlığından haberdar olduğum ilk andan beri sürekli araştırır, okurum. Daha önce hiç direkt Apollon ve Artemis'i konu alan bir kurguya denk gelmemiştim. Her ne kadar başta Artemis'e uyuz olmuş olsam da sonlara doğru sevmeye başladım. Apollon deseniz apayrı bir dünyaydı. Ben çok sevdim.

"Hadi ama bu sefer seni öne oturtacağım." Pamela sıkıca kolundan tutup onu öne doğru sürükledi. O, yüzyıllardır var olmuş, uğruna masallar, şiirler, şarkılar yazılmış bir ölümsüzdü. Işığın, Müziğin, Şifanın Tanrısı Apollon'du. Ama maalesef aynı zamanda onu çok fena araba tutuyordu.

Kitap, Zeus'un, Tanrı ve Tanrıçalar'ın insani duygulardan iyice uzaklaştığını düşünerek, dünyaya açılan bir portal oluşturmasıyla başlıyor. Portal, hafta sonları açık kalacak ve bütün ölümsüzler bu zaman dilimini insanların arasında geçirecektir. Asma Tanrısı'nın kıskançlığıyla dünyaya hapsolan ve o süre zarfında güçlerinin hiçbirini kullanamayan Artemis ve Apollon'un yolu, bir bilim kurgu yazarının çılgın hayalini gerçekleştirmek için yolu Vegas'a düşmüş tasarımcı Pamela'yla kesişecek.

Pamela, her ne kadar işinde başarılı, hayata karşı ayakta durmayı becerebilen güçlü bir kadın olsa da bir tarafı çok kırılgandı. Bence yazarımız, bu yönünü okuyucuya çok iyi aktarmış. Apollon da tıpkı Pamela gibi içten içe çok yalnız ve yaralıydı. İkisinin birbirlerini ve aynı zamanda gerçek benliklerini keşfetmelerini okurken keyif aldım. :D

Ne kadar imkansız gözükürse gözüksün, gerçek On İki Olimposlu'dan birisi, Işık Tanrısı Apollon, çok modern bir ölümlü kadın olan Pamela Gray'e aşık oluyordu.

Apollon ve Pamela'dan daha çok sevdiğim bir çift vardı ki, sonları beni çok üzdü. Onlar için daha farklı bir şeyler olmasını bekliyordum ama hiç tahmin ettiğim gibi gelişmedi olaylar. Kitabın sonunu da çok sevmedim. Böyle bir belirsiz, buruk bitti. Ben daha kesin, "onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine" tadında bir şeyler bekliyordum. -,-

Bir Bahar Tanrıçası kadar olmasa da genel olarak güzeldi. Eğer seriyi hala okumadıysanız bir şans verin derim. :')

"Güneş Tanrısı'nın öğrenmesini istediğim ders şudur:

Yanmanın tek bir yolu yoktur."

3.5/5